Skip to main content

Posts

بررسی کابین اقتصادی هواپیمایی تای ایرویز

مسافران اقتصادی کلاس لذت بردن از یک میان وعده یا غذای گرم در تمام  پرواز های THAI (بسته به زمان پرواز پرواز). سرآشپزهای THAI منوها را با الهام از طعم های تایلند و غذاهای جهان که اغلب مواد تشکیل دهنده فصلی را برجسته می کنند ایجاد می کنند. هر وعده غذای گرم و مهیج در طب پیشرو، انتخابی از غذای اصلی را می دهد و با سالاد تازه، نان و میوه تازه یا یک دسر همراه است. با توجه به نیازهای خاص غذایی، طیف وسیعی از وعده های غذایی برای پیش سفارش با تماس با رزرو THAI در سراسر جهان در دسترس هستند. شراب، روح، آب و نوشیدنی های گرم و نوشیدنی با وعده های غذایی، همه با فیض مشهور و زیبایی تایلندی سرو می شود. برای دیدن فیلمهای روز در  هواپیما  :  لینک مسافران مسافرتی اقتصادی در پروازهای طولانی مدت پروازهای منطقهای و بین المللی با بالش و پتو شخصی برای یک سفر آرام تر ارائه میشوند. سایه چشم و شاخه های گوش نیز در صورت درخواست وجود دارد. توالت های کلاس اقتصادی در سراسر کابین واقع شده و امکانات فراوان برای همه مسافران ارائه می شود. آب توالت معطر نیز در هر زمان برای تازه کردن استفاده می شود. برای ک
Recent posts

سفرنامه کوش آداسی – قسمت دوم

صبح وقتی چشم باز كردم از پشت تراس شیشه ای منظره دریا زیبا ترین چیزی بود كه می تونستم ببینم .ساعت 7 نشده بود ولی بی خوابی در سفر یه جورایی برای ما عادت شده. یه دوش گرفتم ، بچه ها هم بیدار شده بودن . یه صبحونه مفصل خوردیم و برای ساعت 9 توی لابی منتظر اتوبوس پارك آبی شدیم . سر ساعت اتوبوس اومد و به پارك آبی آدالند رفتیم . یه پارك بزرگ و دوست داشتنی . بعد از ورود به پارك ، كارت مخصوص مجموعه رو شارژ میكردیم ، به هر مبلغی كه دلمون میخواست . کلیه خریدهای داخل پارک رو می تونستیم باهاش انجام بدیم . موقع خروج هم کارت رو تحویل می دادیم و باقیمانده پولمون رو بهمون بر می گردوندن  . لازم به ذكره مثل خیلی از پاركهای دنیا بردن هرگونه خوراكی به داخل پارك ممنوع بود. فضای پارك آنقدر بزرگ بود و بازیهای مختلف داشت كه تقریبا برای اكثر بازیها صف طولانی ای نداشت و راحت تونستیم سوار شیم . تنها سرسره 450 متری معروف پارك یه صف طولانی داشت كه حدود 40 دقیقه ای طول کشید تا نوبت ما بشه . البته ارزششو داشت و می تونستیم خانوادگی ( تا 5 نفرم دیدیم كه سوار تیوپ بادی شدن ) از اون بالا سر بخوریم و تو هر با

سفرنامه سئول – کره جنوبی – قسمت دوم

امروز سری می زنیم به قصرهای سلطنتی. محل این قصرها در نیمه شمالی سئول قرار داره که قبلا توی پست اول توضیح داده بودم. من از این  نقشه  سه بعدی گوگل ارث کمک گرفتم تا بتونم بهتر نشونش بدم. محل قصرها با آیکن سبز رنگ نشون داده شده. برای رفتن به محل قصر، سوار مترو می شیم و در ایستگاه نزدیک قصر پیاده می شیم. قبل از سر زدن به محوطه قصرها، وارد موزه کاخ ملی کره (national palace museum of korea) می شیم. جایی که اشیای قدیمی و گران بها و عمدتا مربوط به کاخ ها نگهداری می شه. نگهبان مهربون داخل موزه وقتی ما رو دید، پرسید که از کجا اومدیم و وقتی بهش گفتیم از ایران، اجازه داد که عکس هم بگیریم، البته بدون فلش. تو چند برخوردی که من با مردمان سئول داشتم، وقتی می پرسیدن اهل کجا هستم و می گفتم ایران، خیلی خوشحال می شدن! هنوز هم نمی دونم چرا. جوون ترها زیاد به شما نگاه نمی کنن و توی یه جاهایی مثل مترو کاملا سرشون تو موبایلشونه و معمولا دارن تلویزیون می بینن. اما پیرترها به شما نگاه می کنن و گاهی هم لبخند می زنن. جابجا هم خانم های مسن به شما می گن: yeppeun