سفرنامه و هواپیما

شمال آفریقا رو خیلی دوست داشتم البته نه به اندازه آمریکای جنوبی. وقتی از برزیل که برمی گشتم و داشتیم از بالای تونس و الجزایر و اون بیابون بی سر و تهش رد می شدیم، یه نگاه به پایین انداختم. همه مسافرها خواب بودن و فقط من روکش پنجره ام باز بود. تو دلم گفتم میشه من هم بیام اینجا؟ می دونستم که ورود به شمال آفریقا به ویژه الجزایر برای ایرانیها سخته. تو دلم می گفتم خوش به حال این ترکها، حداقل برای سفر به کشورهای اسلامی مشکلی ندارند. غروب زیبای آفتاب پس از باران، شهر تونس مصر که می خواد سر به تنمون نباشه کلا ورود ایرانیها به مصر طبق قانون این کشور ممنوعه (لیاقتشون همون کمبوجیه بود که بدون ویزا سرش رو انداخت پایین رفت ترکوندشون!) . لیبی که کلا درش به روی همه بسته است. مراکش هم که گفت شما تو بحرین دخالت می کنید و رابطه اش رو قطع کرد! (یکی این وسط پرتقال فروش رو پیدا کنه) پس کلا موند تونس و الجزایر. فکرش رو نمی کردم که شش ماه بعدش به اون سمت کشیده بشم در حالیکه پرواز ایران ایر به چین رو به قیمت خیلی پایین خریده بودم. (دوستم اکبر با همون پرواز رفت چین و در زمان برگشت موتور  هواپیما ش...