Skip to main content

سفری یک روزه به آبشار گزو


29 مهرماه 94 در راستای طبیعت گردی که بهش اشاره کردم ، سفری یک روزه داشتم به اتفاق خانواده به آبشار گزو از توابع استان مازندران شهر شیرگاه در جنگل زیبای لفور ، راهنمای ما یکی از دوستان بود که هفته قبل اینجا اومده بود و خیلی خوشحالم که پیشنهادش رو قبول کردیم و باهاش همسفر شدیم  …. ما تو شب راه افتادیم حدود 3 ساعت راه بود از قائم شهر، 30 کیلومتر جاده خاکی بود ولی مناسب جهت رانندگی ، شب در اتاقهای کرایه ایی امامزاده گزو خوابیدیم و صبح راهی آبشار شدیم ، مسیر جنگلی و سر سبز و هوا بسیار عالی … صدای آبشار میومد از یک صخره ایی با شیب ملایم پایین اومدیم، هیچی مشخص نبود و یهو آبشاری زیبا و پر ابهت که از بالا ، صخره ها سبز رنگ بصورت نیم هلال اونو پوشش داده بودن جلو چشمان مشتاق ما ظاهر شد … از عظمت و زیبایی آبشار می تونم بگم که تا از نزدیک نبینید درک نمی کنید . تو اون لحظاتی که نظاره گر اون منظره خارق العاده بودم  ، تنها تو ذهنم و ذکرم شاکر عظمت ، زیبایی و شکوه خالق هستی شدم ….. به راستی منو تحت تاثیر قرار داد . و مطمئن هستم هر کس اینجا رو از نزدیک ببینه حس منو خواهد داشت .
سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

سفری یک روزه به آبشار گزو ایران گردی

Comments

Popular posts from this blog

سفرنامه کوش آداسی – قسمت دوم

صبح وقتی چشم باز كردم از پشت تراس شیشه ای منظره دریا زیبا ترین چیزی بود كه می تونستم ببینم .ساعت 7 نشده بود ولی بی خوابی در سفر یه جورایی برای ما عادت شده. یه دوش گرفتم ، بچه ها هم بیدار شده بودن . یه صبحونه مفصل خوردیم و برای ساعت 9 توی لابی منتظر اتوبوس پارك آبی شدیم . سر ساعت اتوبوس اومد و به پارك آبی آدالند رفتیم . یه پارك بزرگ و دوست داشتنی . بعد از ورود به پارك ، كارت مخصوص مجموعه رو شارژ میكردیم ، به هر مبلغی كه دلمون میخواست . کلیه خریدهای داخل پارک رو می تونستیم باهاش انجام بدیم . موقع خروج هم کارت رو تحویل می دادیم و باقیمانده پولمون رو بهمون بر می گردوندن  . لازم به ذكره مثل خیلی از پاركهای دنیا بردن هرگونه خوراكی به داخل پارك ممنوع بود. فضای پارك آنقدر بزرگ بود و بازیهای مختلف داشت كه تقریبا برای اكثر بازیها صف طولانی ای نداشت و راحت تونستیم سوار شیم . تنها سرسره 450 متری معروف پارك یه صف طولانی داشت كه حدود 40 دقیقه ای طول کشید تا نوبت ما بشه . البته ارزششو داشت و می تونستیم خانوادگی ( تا 5 نفرم دیدیم كه سوار تیوپ بادی شدن ) از اون بالا سر بخوریم و تو ه...

بررسی کابین اقتصادی هواپیمایی تای ایرویز

مسافران اقتصادی کلاس لذت بردن از یک میان وعده یا غذای گرم در تمام  پرواز های THAI (بسته به زمان پرواز پرواز). سرآشپزهای THAI منوها را با الهام از طعم های تایلند و غذاهای جهان که اغلب مواد تشکیل دهنده فصلی را برجسته می کنند ایجاد می کنند. هر وعده غذای گرم و مهیج در طب پیشرو، انتخابی از غذای اصلی را می دهد و با سالاد تازه، نان و میوه تازه یا یک دسر همراه است. با توجه به نیازهای خاص غذایی، طیف وسیعی از وعده های غذایی برای پیش سفارش با تماس با رزرو THAI در سراسر جهان در دسترس هستند. شراب، روح، آب و نوشیدنی های گرم و نوشیدنی با وعده های غذایی، همه با فیض مشهور و زیبایی تایلندی سرو می شود. برای دیدن فیلمهای روز در  هواپیما  :  لینک مسافران مسافرتی اقتصادی در پروازهای طولانی مدت پروازهای منطقهای و بین المللی با بالش و پتو شخصی برای یک سفر آرام تر ارائه میشوند. سایه چشم و شاخه های گوش نیز در صورت درخواست وجود دارد. توالت های کلاس اقتصادی در سراسر کابین واقع شده و امکانات فراوان برای همه مسافران ارائه می شود. آب توالت معطر نیز در هر زمان برای تازه کردن استفاده...

سفرنامه سئول – کره جنوبی – قسمت دوم

امروز سری می زنیم به قصرهای سلطنتی. محل این قصرها در نیمه شمالی سئول قرار داره که قبلا توی پست اول توضیح داده بودم. من از این  نقشه  سه بعدی گوگل ارث کمک گرفتم تا بتونم بهتر نشونش بدم. محل قصرها با آیکن سبز رنگ نشون داده شده. برای رفتن به محل قصر، سوار مترو می شیم و در ایستگاه نزدیک قصر پیاده می شیم. قبل از سر زدن به محوطه قصرها، وارد موزه کاخ ملی کره (national palace museum of korea) می شیم. جایی که اشیای قدیمی و گران بها و عمدتا مربوط به کاخ ها نگهداری می شه. نگهبان مهربون داخل موزه وقتی ما رو دید، پرسید که از کجا اومدیم و وقتی بهش گفتیم از ایران، اجازه داد که عکس هم بگیریم، البته بدون فلش. تو چند برخوردی که من با مردمان سئول داشتم، وقتی می پرسیدن اهل کجا هستم و می گفتم ایران، خیلی خوشحال می شدن! هنوز هم نمی دونم چرا. جوون ترها زیاد به شما نگاه نمی کنن و توی یه جاهایی مثل مترو کاملا سرشون تو موبایلشونه و معمولا دارن تلویزیون می بینن. اما پیرترها به شما نگاه می کنن و گاهی هم لبخند می زنن. جابجا هم خانم های مسن به شما می گن: yeppeun  ...